When we crossed the border from Bonfim (Brasil) to Lethem (Guyana), we booked a 14 hour bus trip through the jungle to Iwokrama Jungle Lodges…
The lodge itself is considered one of the highlights of Guyana, but according to us the colonial style management and high prices for everything make it a not so interesting spot. The lodge is located at some 1 km from the main road Lethem – Georgetown, so easily accessible by public transport, but too close to civilisation to feel and experience the many different jungle animals.

We tried a couple of the offered tours, but they really felt unsatisfying. High prices, a silent guide and not that much to see. Nonetheless we enjoyed being offered a couple of day rest in a beautiful scenery… After some 4 days relaxing and resting we continued with another 7 hour bone crushing journey through the jungle to Georgetown.
…

Dinsdag, 16 april 2014

We slapen wat langer uit in het “motel” Paraíso in Boa Vista en besteden de voormiddag aan praktische regelingen. Inkopen doen: 2 hangmatten, een extra muskietennet, touw, muggenrepellent en een spray tegen ongedierte. Samen met onze nieuwe kledij en lichte sokken tegen de muggen zijn we klaar voor de GUYANAS!!! Ondertussen is ook het programma in elkaar gepuzzeld en al zeg ik het zelf…het ziet er superleuk uit! Laat de mix van talen, kleuren en eten maar komen!!!
In de supermarkt laten we ons nogmaals verleiden door elk een groot stuk chocoladetaart. Brazilië is echt niet een bestemming om te vermageren!

Om 14u vertrekken we met de bus naar Bonfim aan de grens. We krijgen een stempel om Brazilië te verlaten. Daarna rijden we met een taxi naar de overkant. Op de brug verandert de chauffeur van richting…links rijden! We betreden de Guyanese grenspost in Lethem. Eigenaardig…allemaal black-zwarten en Engels. Ik moet mijn oren spitsen. Er zijn momenten waarop ik er niets van begrijp. Dit is blijkbaar Creools. Amai, wat een brabbeltaaltje!

Na de grenscontrole nemen we opnieuw een taxi naar het centrum waar we onmiddellijk tot bij het minibusje gebracht worden die elke avond om 18h naar Georgetown vertrekt. Wij willen mee tot de Kurupukari crossing waar het Iwokrama National Park ligt.
Iedereen in Lethem spreekt zoweel Engels als Portugees. Ik loop even door het dorp en kan niet weerstaan aan de dagschotel. We krijgen 2 doggyboxes vol rijst, spaghetti, salade, bonen en 2 stukken vis per doos. Amai, hier kunnen we terug 4 keer van eten. Iedereen is bovendien ook supervriendelijk. En je ziet hier geen enkele toerist!

En dan begint het avontuur. 4 uur over een humpie-bumpie-baan maar in een prachtige omgeving. Het is wel op je tanden bijten hoor! Het busje stopt even in “the Oasis”, een annexe van het bekende “River View Lodge” waar ze 300 dollar vragen voor een dubbele kamer. Niet voor ons budget dus.
Om 22u stopt de bus in Surama en iedereen haalt zijn hangmat uit en gaat slapen. Wij ook…alleen weten we niet goed hoe we die het best ophangen. Uiteindelijk is er toch iemand die ons komt helpen. Voor Bart is het zijn eerste nacht “hangend” en ik weet niet als het zijn beste nacht was… In ieder geval was het maar een korte nacht want om 3u werden we al terug gewekt voor de rest van de rit.

Woensdag, 17 april 2014

Heet van de naald!
Het is 4u30 in de morgen en we zitten letterlijk VAST in de modder.
Ik keek nog net naar een olietanker die van de weg was gesukkeld…en even later zit ook ons busje vast.
Our driver: “You want to try to push this bus? Or you want to wait for help?”
En niemand die reageert…geen initiatief! Uiteindelijk stappen de 6 mannen toch uit…en op 5 minuten zijn we uit de modderpoel! De vrouwen mochten in de wagen blijven!

Om 6u komen we uiteindelijk aan de “crossing”. Er is daar opnieuw een checkpoint waar een lange rij “zwarten” staat. Er wordt geschreeuwd van de ene naar de andere kant tot de “grensbeamte” het bevel geeft om de barrière over de weg te openen. Voor mij lijkt het net de slaventijd…
Later vragen we om uitleg. Blijkbaar zijn er controles op jagers die het vlees illegaal verkopen. Men wil dit voorkomen om de “wildlife” te beschermen. Vandaar het bord bij het checkpoint: “Upon entering the Iwokrama forest, kindly declare wildlife (dead or alive) and weapons to the checkpoint monitor & police based at rangerstations.” Ook worden de namen op de buslijsten vergeleken met de identiteitsbewijzen van de passagiers om de drivers te controleren.

De jeep van het IIC (Iwokrama Center for Rainforest Conservation and Development) staat ons op te wachten. Het ligt op 10 minuten rijden van de hoofdweg.
Onze bagage wordt uitgeladen en we krijgen een persoonlijke gids toegewezen. Hij brengt ons naar de “trainingsroom”. Dit zijn de goedkoopste kamers maar die kosten nog 45 dollar. We zijn de enige toeristen in dit gedeelte van het centrum. We hebben een volledig balkon en 2 badkamers voor ons alleen. Eten hebben we bij zodat we de 50 dollar voor 3 maaltijden in het centrum niet hoeven te betalen. Dit bespaart ons 400 dollar met ons tweetjes. Daar kunnen we al eens een duikje mee nemen!

We vallen onmiddellijk in slaap op het dubbel!!! bed. Even later worden we gewekt voor een afspraak met de “manager”. We kunnen Nederlands spreken want hij komt uit Suriname. De gids neemt mooi plaats aan het tafeltje zijdelings van de bureau van de chef. Dit doet wat onwennig aan voor ons. We bespreken het programma. Voor onze eerste dag willen we eigenlijk gewoon rust. We moeten allebei wat bijslapen na onze nachtelijke verplaatsingen.
We beslissen om hier 4 dagen te blijven en te genieten van de rust en de geluiden uit de jungle.

Het begint hier net terug te stortregenen. Ik vind dit altijd leuk in de jungle als je op je terras zit. Eerst voel je het warmer worden, een geladen spanning, wolken,…en dan die ontlading…de regen, een windje en de friste. Gewoon heerlijk!

19u Er passeert een mier van 2 cm voor mijn voeten! Gelukkig heb ik al mijn kousen aan! Er zijn ook aangename beestjes. Salamanders van 30 cm rennen vlak voor ons terras over het gras. En rap dat die zijn! Ook de kikkers houden ‘s avonds een concert. Opeens zitten er 3 maxi-kikkers voor ons deur! Ze storen zich niet aan ons en beginnen te paren!
Als ik ‘s nachts naar het toilet ga, zie ik 2 piepkleine vleermuisjes hangen boven de lavabo. In de morgen zijn ze verdwenen maar hebben wel hun strontjes achtergelaten. Dus vandaag alle deuren gesloten houden!

Voorbereiding tot het overnachten in de jungle:
In de namiddag heb ik al alle gaas voor de ramen gecontroleerd om gaatjes te detecteren. Ook de spray tegen ongedierte halen we boven. We hangen het muskietennet boven ons bed en stoppen het goed onder de matras on vreemde indringers te voorkomen. Net voor het slapengaan controleer ik nog eens alle beddengoed en trek mijn (na 10 jaar dun geworden maar super praktisch) thermisch ondergoed aan met lange mouwen en sokken, net als een eskimo. Bart lacht met mij maar zelf rolt hij zich in het beddenlaken als een mummie! Lichamelijk contact is maar toegestaan na het ochtendgloren! Slaapwel!

Donderdag, 18 april 2014

7u Ik dacht uit te slapen tot de middag. Maar niets is minder waar. Om 8u beginnen ze het gras te maaien met een bosmaaier!

Vandaag om 16u is onze eerste excursie. Iedereen in het centrum vraagt zich al af of we nog iets gaan doen. We vertrekken met een bootje naar de “rapids”(stroomversnellingen), petroglyphs (inkervingen op de rotsen) en het lokale dorp (waarvan 3 inwoners in het centrum werken). Onze gids is niet veel praats… De excursie is zijn 55$ niet waard!

Vrijdag, 19 april 2014

Deze morgen gaat de wekker af om 5u want we gaan jaguars spotten! Om 5u30 worden we verteld dat het niet veel zin heeft om uit te rukken want er is heel veel verkeer omwille van de rodeo in Lethem en er is dus weinig kans om iets te zien.

We gaan dan maar op natuurwandeling. Opnieuw is onze gids niet veel praats en hij leest gewoon de bordjes af onder de bomen. 35$ in het water!

’s Avonds vertrekken we voor de jaguar spotting. We zien 2 slangen, bladmieren en sporen van de jaguar maar “the king” of the jungle houdt zich verborgen. Gelukkig vertelt onze chauffeur nog wat want onze gids is terug niet veel praats. Is dit de 100$ wel waard?

Zaterdag, 20 april 2014

We besluiten dat dit onze laatste dag wordt met een niet-gemotoriseerd kanovaartje van 10$ als afsluiter. Eerlijk gezegd…dit is de beste ervaring van onze excursies… Glijdend over het watervlak is de beste manier om dieren te spotten en de grootsheid van de jungle te ervaren.

Anekdote:
We bellen naar een luchtvaartmaatschappij en er blijken geen plaatsen meer vrij voor de excursie naar de Kaiteur Falls. We vertellen dit aan één van de medewerkers in het centrum. Hij wil ons verder helpen en vertelt ons dat we er ook “overland” kunnen geraken. Hij gaat op zoek naar een gedetailleerde landkaart maar keert niet terug…
Nadien vertelt hij ons dat de manager vindt dat hij ons die info beter niet doorgeeft zodat we samenwerken met een touroperator. Zo krijgt ook Iwokrama extra aanbeveling. We zien een man voor ons die opeens zijn enthousiasme kwijt is! Wat een jammere zaak in het management! We voelen als het ware nog een koloniaal bestuur in het centrum.
We waren blijkbaar ook geen interessante toeristen want we gaven “maar” 380$ uit op 4 dagen.
Nadien hoorden we ook van andere mensen niet veel positiefs over het centrum. Spijtig want de werknemers zijn echt wel toffe mensen!