Donderdag, 28 november 2013

“Dwars door de graslanden…” Dat was vandaag het geval. We dachten dat we alle gradaties van wegen in Mongolië al hadden gezien… Maar vandaag vroeg ik me toch opnieuw af hoe onze chauffeur zich oriënteert. Op een bepaald moment kon hij de bevroren rivier niet over. Hij rijdt langs enkele kronkels van de waterloop, daarna de heuvel over en daar vindt hij opeens terug een spoor. Wij waren al een tijdje letterlijk het noorden kwijt!!!
In de voormiddag gingen we even piepen bij de hotsprings die in de zomer een populaire bestemming zijn. En “hot” zijn ze wel…niet om ons haar nog eens te wassen.

Deze namiddag hadden we het geluk om live mee te maken hoe ze vee drijven. We zagen 200 paarden en een hele kudde yaks die door 4 Mongoolse ruiters in de juiste richting gestuurd werden. Hun geroep echoode tegen de wand van de heuvels waardoor ze de paarden konden sturen vanop grote afstand.
Ik ging midden in de steppe zitten wachten tot ze dichterbij kwamen om ze te fotograferen. Ze waren heel vriendelijk en opeens vroegen ze me om de beelden via Yahoo Messenger te versturen. Zomaar, in the middle of nowhere,… Dus opeens veranderde het grasland in een fotostudio en gingen ze om beurt op de foto. Dat is eens iets anders…fotoshot in de steppes van Mongolia!

Vrijdag, 29 november 2013

Dit werd waarschijnlijk de koudste nacht van onze vakantie. We maken een schatting op -30 graden. Zoals zo vaak hebben ze voor ons de ger opgewarmd tot een sauna. Ik ga dus slapen in mijn “négligé” bovenop mijn slaapzak. Midden in de nacht word ik wakker en trek mijn “bevroren” thermisch ondergoed aan. Het toilet is een echte dooddoener met deze temperaturen. Gelukkig is er geen wind… In de ger probeer ik het vuur aan de praat te krijgen maar zonder resultaat. Mijn handen zijn ondertussen al ijsklompjes. De enige oplossing is dicht bij Bart kruipen en elkaar warm blazen.

Моро чатна… paardrijden.
Met de paarden naar de hoogste waterval van Mongolië, Orkhan Khürkhree. De rijstijl in Mongolië is totaal verschillend van de Westerse rijstijl. Je houdt beide teugels in de linkerhand en gaat zo sturen.
De waterval is helemaal bevroren wat een magisch beeld geeft. We dalen helemaal in de kloof af. De ijskegels zijn prachtig. Van een bevroren waterval glijden is voor ons beiden een nieuwe ervaring.

Daarna gaan we ons terug opwarmen in de ger. We zetten water op het vuur zodat we straks kunnen koken en wassen. De mensen houden zich een hele dag bezig met water warmen voor alles. Dit is hier één van de hoofdbezigheden in een ger.

Zaterdag, 30 november 2013

“A la recherche du temple perdu…”
Vandaag willen we een bezoekje brengen aan Tövkhön Khiid. Dit klooster ligt verborgen in de Khangai mountains. Nymka vertelt ons dat er heel veel sneeuw ligt en dat de lama zoiezo vertrokken is naar warmere oorden. We blijven hardnekkig volhouden dat we graag de ligging zouden zien.
De rit ernaartoe is gewoon adembenemend. We rijden door de graslanden met prachtige kleuren en hier en daar komen we Mongoolse ruiters tegen met hun kuddes paarden, yaks, schapen en geiten.
Net voor een bos stopt Nymka en vertelt ons dat we nog 3 km moeten wandelen om het klooster te vinden. Hij geeft ons een vage beschrijving. We vertrekken vol moed door de sneeuw maar kunnen het klooster maar niet vinden. Er staat hier in Mongolië geen enkele wegwijzer!!!
Uiteindelijk keren we terug naar ons busje, blij met de mooie wandeling maar zonder beeld van het klooster. Onze chauffeur wacht ons op met een rijst-vleesbouillon. Opeens pakt hij alles in en rijdt door de bossen en de diepe sneeuw tot hij niet meer verder kan. Hij pakt zijn dikke jas en loopt met ons mee. Dit pad hadden wij echt niet gevonden!
Temidden van het dennenbos zien we opeens een monnik verschijnen! Wat een ervaring!
We wandelen verder en komen uit op een aantal gers waar er 2 monniken overnachten. Boven op de heuvel ligt een piepklein maar prachtig klooster. Echt een pareltje!
Ze zouden ons niet straffen als we hier een weekje moeten verblijven! Vanop het klooster heb je schitterende zichten van de omgeving. Bart en Nymka klimmen nog wat hoger tot the “rebirth cave”. Het is een nauw gangetje die lijkt op de uterus van een vrouw. Je klimt erin, draait je om en kruipt er terug uit. Dan ben je herboren!

Zondag, 1 december 2013

Ijzig koud, vochtig en wind…sneeuw in de lucht. We hebben geluk want onze trip naar het Noorden zit er juist op. We nemen afscheid van Nymka. We zullen zijn morgengroet “Good sleeping? Cold?” wel missen…

Kharkhorin was ooit de hoofdplaats van het grote Mongoolse rijk. Na 40 jaar van glorie verhuisde Kublai Khaan de hoofdstad naar Khanbalik (het latere Beijing) tot het grote ongenoegen van de Mongolen. Karakorum raakte volledig in verval.

We gaan op stap naar Erdene Zuu Khiid (Khiid=monastery=klooster).
Erdene = Three Treasured (Buddha, Lama, Sutra)
Zuu = Tibeatan word meaning Jobu (The image of Buddha Shakyamuni and his statue) Het is het oudste Boeddhistische klooster in Mongolië. In de goede oude tijd stonden hier tussen de 60 en 100 temples en ongeveer 300 gers. Er leefden binnen de kloostermuren zo’n 1000 monniken. In 1937 werd het bijna met de grond gelukt gemaakt door Stalin. Er bleven nog 3 tempels over en de meeste monniken werden vermoord of gedeporteerd naar de gulags in Siberië. Toch werden heel wat beelden en thangkas gered door de lokale bevolking die de voorwerpen thuis bewaarden (met een groot risico voor zichzelf) of ze begroeven in de omringende bergen. Pas in 1990 was er terug religieuze vrijheid en kon het klooster in ere hersteld worden. Een typisch beeld zijn de 108 stupas op de muur rond het gebouw.

Na het bezoek aan dit bekende klooster gaan we op zoek naar een busticket naar Ulaan Baatar. Amai, we lopen heel het dorp af… en warm is het niet! Uiteindelijk vinden we toch het loket en kunnen we ons ticketje inboeken.
Daarna lopen we een aantal winkels af op zoek naar groenten… In veel winkels is het fruit en groenten (Als ze er liggen hebben!!!) verschrompeld. Dit betekent dat de mensen die echt weinig consumeren. Vlees, versgemaakte noedels en melkproducten zijn de basisgerechten. Dit wordt allemaal vers verhandeld.

Als laatste uitstapje gaan we op zoek naar een “turtle”. Dit beeld stond op elke stadshoek van het oude Karakorum. Na lang zoeken vinden we uiteindelijk het beeld. Fotooke en GERWAARTS!
…

We leave Цэцэрлэг to cross the mountains along one of the most scenic drives… Crossing the mountains along snow capped valleys or through golden valleys. Horses, sheep, goats,… we pass them all.
After a long drive we arrive at a GER near the Орхон Хурхрээ, Mongolia’s tallest waterfall. We arrange to go horse riding to the fall next morning. Before we leave Nyama triple checks our clothes, to be sure we’ll be warm enough on the trip. After one hour through the snow covered landscape we arrive at the fall… A small one to be the tallest one, nonetheless worth the trip since he’s entirely frozen. Nyama awaits us with the car on site and we play a while on site before we ride back with the horses.

The next day is the last one of our frozen trip. We drive to Товхон Хийд, a monastery at a mountain top… It should be a mesmerising place, but a two and a half hour walk later we’re back at the car. We couldn’t find the place without a guide.
After dinner Nyama sends us back, but this time he accompanies us. He quickly shows us the trail. After half an hour walking, we meet one of the two lama’s who still stay in the monastery. So we’re right on track. After a while we find this parcel of a monastery. The visit is magical, snow landscape, quiet and a clear blue sky.

Late that evening we arrive in Хархорин, the old capital of the empire. Next day we pay a visit on the famous Эрдэнэ Зуу Хийд (Erdene Zuu Monastery). This is one of the few monasteries that survived the communist destruction from 1937. In that year destroyed the Red Army – with Stalin – all religious properties in Mongolia. Thousands of monks were killed and thousands others were deported to the Siberian Gulags… A black period in history. It is only since the 1990’s after the release from the communism that many monasteries opened again.
After the visit we search for a bus ticket to Улаан Баатар the next morning. The ticket office costs us one hour to find, since no proper sign is given. Finally we have our ticket and can return to the Capital…

After a couple of beautiful weeks in snow and ice it is time to arrange a couple of practical things now… A visum for Russia, train tickets to Moscow and our flight to Berlin.