Maandag, 17 juni 2013

Blijkbaar kunnen we geen afscheid nemen van White Cliffs want op de middag zijn we nog steeds in het dorp. We hebben er een goede internetverbinding en posten nog heel wat nieuws voor het thuisfront.

Uiteindelijk vertrekken we naar het Mutawintji National Park. Het is best dat we enkele dagen gewacht hebben na de regen want we merken dat de wegen nu pas berijdbaar worden.
In de late namiddag komen we aan in het natuurpark en genieten nog even van de zonsondergang op de prachtige kampplaats.

Dinsdag, 18 juni 2013

In de late voormiddag vertrekken we voor de Byngano Range Walk. Een prachtige luswandeling door een kloof en met mooie vergezichten bovenop de kloof. Het is een van de enige keren dat er ook echt water in de kloof staat wat het oversteken soms bemoeilijkt…vooral door de zachte zandgrond.

Woensdag, 19 juni 2013

Bij het ontbijt worden we verrast door een emu die even de kampplaats komt inspecteren. Ja, als de rangers niet komen controleren, dan doen de lokale dieren het wel. Een emu lijkt op een struisvogel en is een prachtig dier om gade te slaan. We zien ook voor de eerste keer hoe hij gaat knielen bij een waterplas om te drinken.
Daarna doen we nog een tweede wandeling in het park: Mutawintji Gorge.
Jammer genoeg kunnen we niet bij de Arboriginal art geraken daar dit afgesloten is voor het grote publiek. Je kan er alleen heen met een gids en die komt maar 2 keer in de week Blijkbaar zijn er op dit moment geen tours. We gaan dan maar terug om te genieten van onze kampplaats. Ik maak er voor de eerste keer in mijn leven linzenburgers. Bij gebrek aan vlees is dit een uitstekend alternatief in de bush. Smakelijk!

Donderdag, 20 juni 2013

Vanuit Mutawintji NP rijden we naar Tibooburra. De weg maakt een grote omweg en via een shortcut kunnen we 100km uitsparen. Dat is wel aardig meegenomen. Maar een onvriendelijke cattle-boer beslist er anders over. Hij doet ons rechtsomkeer maken. Hij beweert dat de wegen over prive-domein gaan, terwijl ze wel op de kaarten staan als openbare wegen.
Nadien horen we in Tibooburra dat die arme mens al 16 jaar vecht om “zijn” wegen van de kaart te krijgen. Succes hoor!