Maandag, 26 augustus 2013

Onze laatste dag in Bejing…

Waar vinden we bussen naar de Ming Tombes?

Het meisje achter de balie in het hotel schrijft alles op…maar stuurt ons
naar het treinstation ipv het busstation. Totaal de verkeerde richting dus.
Na een extra uurtje vinden we uiteindelijk de bus naar de Ming Tombes. Het
is al 11u30. Zouden we het nog riskeren? Eigenlijk weten we onbewust dat we
hierdoor onze trein naar Jinan zullen missen… Maar toch stappen we op.

In de Ming Tombes werden 13 keizers samen met hun vrouwen en minaressen
begraven. De grootsheid van het keizerlijk China is terug duidelijk
merkbaar. Het bezoek is zeker de moeite waard!

Om 15u29 (exact het uur waarop onze trein vertrekt) staan we terug in het
hotel om onze bagage op te halen. Wat nu? Toch naar het treinstation rijden
en proberen ons ticket in te ruilen of wat geld te recuperen… Persoonlijk
leek dit me onwaarschijnlijk aangezien de trein al vertrokken was. Maar wie
niet waagt, niet wint.

In het station zien we lange wachtrijen. Zo’n rijtje heeft een
minimumwachttijd van 30minuten. Ik ga in eentje staan tot er iets wordt
omgeroepen…?????

Er komt iemand naar me toe om te zeggen dat ik beter naar het eerste
verdiep ga om het ticket te wisselen. Goed, dan maar naar het eerste
verdiep…wat uiteindelijk het 2de verdiep blijkt te zijn. Opnieuw dezelfde
wachtrij… Dit keer met resultaat want we krijgen inderdaad nieuwe
plaatsen op de trein van 2u later. Is me dat boffen. We gaan het resultaat
vieren in de “croissanterie de Paris”.

Om 20u30 komen we uiteindelijk aan in Jinan waar Rebecca en haar vriend, Mr
John, ons feestelijk staan op te wachten. We zeiden ooit: “One day, we will
see each other again.” En hier staan we dan…4jaar later.

Ik leerde Rebecca kennen tijdens mijn eerste China-ervaring in Yunnan waar
ook zij op reis was. Tijdens diezelfde reis ging ik haar opzoeken in
Shenzhen. Ze werkte er in een exportbedrijf waar ze haar Engels vaak nodig
had. Vorig jaar kreeg haar moeder kanker en was ze gedwongen haar werk op
te geven om voor haar moeder te gaan zorgen daar ze enig kind is. Momenteel
woont ze bij haar vriend in Jinan en is opnieuw op zoek naar werk.
Blijkbaar is dit niet makkelijk daar ze de huwbare leeftijd bereikt heeft
en daardoor niet welkom is in het bedrijfsleven. Ze brengen ons naar een
mooi restaurant met witte lederen zetels. Het eten is er verrukkelijk! Dit
keer krijgen we een lepel omdat het een chique restaurant is. Eigenlijk een
beetje een belediging voor ons want we zijn ondertussen ervaren
stokjeseters.

Volgens Chinese traditie is de rekening altijd voor de gastheer! Geen
discussie mogelijk!

Daarna brengen ze ons naar het hotel. voor we inchecken krijgen we nog een
heleboel vers fruit mee. Van gastvrijheid gesproken!!!

Dinsdag, 27 augustus 2013

Na een goede nachtrust worden we opgehaald door Rebecca en krijgen we elk
een Chinese hamburger als ontbijt. Het is eigenlijk spek met eieren en
groentjes in een broodje. Lekker gezond dus.

Daarna gaan we samen met haar de stad verkennen. Jinan, de hoofdstad van
Shandong Province, is volledig gebouwd op natuurlijke waterbronnen. Onze
gids brengt ons naar de Baotu Springs. Het water is er klaarhelder en voor
de lokale bevolking is dit gewoon een waterpretpark. Het volgende bezoek is
de Wangfu Pool. Dit is een natuurlijk meer in het midden van de stad. Daar
nemen we een aantal bootjes van de ene oever naar de andere.

In de namiddag gaan we naar de supermarkt om deodorant voor Bart. Blijkbaar
is dit hier niet makkelijk te vinden. De Chinezen gebruiken heel weinig
geurtjes.

Om de dag af te sluiten, rijden we met de taxi naar de markt om verse vis.
Vers is hij hier wel. Rebecca kiest hem nauwkeurig uit een waterbekken
waarna hij neergeknuppeld wordt. Niet zo appetijtelijk om te zien maar wel
vers.

Thuis tovert ze in anderhalf uur een heerlijk avondmaal klaar met een grote
kom vissoep, versgestoomde vleesballetjes, bloemkool, courgette met
paddestoelen en komkommer. We krijgen ook elk een grote kom rijst. We
voelen ons hier koning en koningin! Van gastvrijheid gesproken!!!

Hopelijk kan ze ons later op de maand nog een aantal dagen vervoegen in het
grootse China!

…

From Beijing we take another high speed line to Jinan, capital of the
Shandong province, where we’ll meet Rebecca and her boyfriend. Ilse met
Rebecca a couple of years earlier during her first China experience, so it
is obvious they want to meet each other again.

First of all we managed to miss our train to Jinan… The morning trip to
the Ming Tombs gave us some troubles finding the right locations and buses
to get there, so we arrived almost 1,5 hours after departure time in the
station.

By heading to the ticket office, Ilse finds out that the tickets for these
high-speed G-lines can be changed or refunded at every time. Pfieuw, what a
luck!

So we change the train and arrive some 3 hours after our initial time in
Jinan.

There Rebecca and John greet us and take us to a nice, quality restaurant!
Njam…

Afterwards they drop us at the hotel and next day Rebecca will show us a
part of Jinan.

When she arrives at the hotel, she has Chinese hamburgers as breakfast.
What a service! From there we visit the Baotu Springs and the Wangfu Pool.
Both the result of a huge underground water reserve under the city.
Afterwards we do a little shopping in a warehouse, however it feels like
our ‘Zeeman’ rated as a ‘Macro’ or ‘Carrefour’…

But best of all, that night Rebecca served us a delicious, typical Chinese
meal. With fish, lively killed before our eyes on the market and only 20’
later prepared. Fresh made meatballs and a number of delicious vegetables.
Both of us really enjoyed that meal!

Before we know, it is time to get the next train…

Luckily John brings us to the railway station, so we’re in time!