(Note: Shan = Mountain / Berg in Chinese)

Woensdag, 04 september 2013

Wie heeft er ooit meer dan 12 000 trappen op een dag gedaan? Vanaf
vandaag kunnen wij erover meespreken…
Gisterenavond kwamen we bij zonsondergang aan in het BaoGuo klooster,
aan de voet van Mount Emei. De manager van het klooster werd
opgeroepen en we kregen een kamer met 3 bedden die we deelden met een
Duitse dame. Zo was het voor iedereen goedkoper.

Tijdens de nacht begon het water te gieten en dat zou het doen voor de
komende 36u.
Om 4u30 begonnen de monniken het gebed en natuurlijk is dan het hele
klooster wakker. We gingen ook een stukje meevolgen.
Na een stevig ontbijt namen we een minibus naar de top, de Jinding
Peak. De hoge toegangsgelden deden even ons haar rijzen. Ik heb nog
geluk want vaak kan ik mijn begeleiderskaart gebruiken. Wat
gefrusteerd besloten we dan maar om geen kabelbaan te nemen, maar
gewoon de meer dan 4000 trappen naar boven te trotseren.
Boven op de top, the Golden Summit, was er met de mist niet veel te
zien, maar de tempel binnenin is adembenemend.
En nu 4000 trappen naar beneden!
Op de top hadden we wat teveel geslenterd waardoor we pas om 16u terug
aan de parking waren en dan moesten we eigenlijk nog 20km beginnen te
wandelen… We besluiten er maar 7,5 te doen en te stoppen bij de
eerstvolgende tempel, the Xixianchi monastery. En we hebben geluk. We
krijgen een 5-persoonskamer helemaal voor ons alleen en we zijn juist
op tijd voor het avondmaal. We hebben zelfs elektrische dekens! En ook
nog een verrassing in de kamer. We hebben een verborgen deurtje in de
wand die toegang geeft tot de Boeddha.
Slaapwel en geniet van de rust!

Donderdag, 05 september 2013

Na een schitterende nachtrust in een bed met een elektrisch deken en
gezegend door de Boeddha, staan we op om 8u. Het ontbijt is al lang
voorbij, dus eten we maar onze koekjes.
We zetten onze tocht verder met de glimlach want we weten dat het
grotendeels bergafwaarts gaat. En we hebben geluk. Vandaag regent het
niet en kunnen we genieten van de vele vergezichten.
Bij de Yuxian Temple komen we juist op tijd voor het middagmaal: rijst
met courgette en kool en nog eens een kolensoepje erbij. Tijdens de
maaltijd worden we aangestaard door een monkey achter de tralies van
de diningroom. Wanneer we de deur even op een kiertje laten, glipt
onze vriend binnen en overmeestert zijn middagmaal. Snel is hij wel.
Persoonlijk zijn het niet mijn geliefde dieren. Ik zie ze liever vanop
afstand!
We stappen verder door tot de Xianfeng Temple, een prachtig gebouw
temidden van het groen.
Onze eindbestemming voor vandaag is Hongchenping. Bij aankomst worden
we op militair regime naar de receptie geleid. We krijgen papieren om
in te vullen met als titel: “…for aliens and other overseas
Chineses.” Welkom!
Met dezelfde vriendelijkheid (!!!!) krijgen we een krammikkelige kamer
toebedeeld en het warm water mogen we zelf naar de keuken halen. We
dromen even terug van ons vorig klooster. Een lekker avondmaal maakt
veel goed.
Slaapwel!

…

Emei Shan or Mount Emei, is a holy mountain for the Buddhistic people
in the country. This results in numerous walking tracks all over the
mountain, lots of pilgrims, temples and monasteries everywhere and a
vast population of monkeys…

Our goal the next days is enjoying the hike in the mountains and
spending a couple of nights in a monastery. The highest point of these
mountains is around 3099m and the highest temple lies at 3077m.
Emei Town lies at a height around 500m, so a long way up and/ or down…
We decide to make it ourselves a little easier, take a bus up and walk
all the way down.

When we arrive at evening in the town, we head straight to the BaoGuo
Temple, where we know we can spend the night. We receive a nice three
bed dormitory, some explanation about the mountains and a small
restaurant for our dinner.
Tomorrow we’ll start our discovery with the mountain summit.

When we wake up, the monks are already chanting for their morning
prayers at 4:30… Daily… Bon Courage!
At the same time the rain is pouring steadily down.
After breakfast, we jump into a minibus to the top. Along the way we
pay the much too high entrance fee and are dropped near the cable car
for the last stage uphill. After all the paying, we decide to take the
intensive way and face the 4000 stairs up to the temple. Along the
way, we pass some small temples, a couple of eating stalls and some
monkeys enjoying their snacks…

The rain keeps falling and the top is entirely covered in the mist…
The main statue is nearly invisible for us. We head back down along
the same 4000 stairs and head then onto the walking trail inside the
mountainous forests. 7,5 km’s till our sleeping place.
Immediately the number of walkers drops and we feel some freedom. Rest
in a too crowded country. Feels like heaven on earth!
Already soaked, we keep walking to the first temple downhill, the
XiXianChi monastery. There we got a nice bedroom, just near a Buddha
statue. (From our room we even have access into his shrine…) He’ll
surely watch over us and the electrical blankets will keep us warm
during the cold night at 2047m…

Next morning we’re lucky, it stopped raining and a part of the fog has
lifted, but the paths are wet and slippery! From our monastery
terraces, we got a stunning view over the misty mountain area.
From there we head down, along the walking trail. We have one
advantage, most of the way will go down… a relief, when we lose
track on the numerous stairs. The path winds along numerous
monasteries and some hordes of monkeys (one even visits our dining
room at noon – and after a few visits he manages to steal some breads)
through the forests to our evening sleeping place. We sleep in the
HonChunPing monastery, some 25 km’s further downhill. The welcome
there is cool and the rooms quite dirty, but yeah we don’t have lots
of choice. Luckily a good meal sweetens a lot.

The next morning we leave the monastery early, to cover the last
slopes downhill. Along the way we pass a couple of nice bridges and
over the (concrete) plank way. The swing bridges and slippery ways
over the river gives us some pleasure…
After that we steadily feel the crowd growing and the shops become
more frequently, we’re back in town again.
From here we head back to Leshan, to pick up our visa and catch a bus
straight to Chengdu. We’ll meet you there between the panda’s…