She covers half of the South-American continent, the Amazon river, her side rivers and the huge rainforest around it. Here live more animal species per square meter than anywhere else on the world… Except maybe in the huge metropolitan areas. The difference is that the first one are mostly different species, while the others are more or less the same.
Here we are… Manaus… Somewhere halfway the river, and another World Cup City.

The city has a pleasant colonial style and a friendly vibe. For us it is a starting point for the jungle trip. Finding a boat to go down the river to Belem, renew part of our clothing – since it’s hot now and part of my wardrobe is ruined – and taste the jungle.
We discover that the boats to Belem leave only on wednesday and saturday, while we arrive on a sunday… So we reschedule and decide to go first into the Guyana’s and Suriname and will sail then the Amazon up from Belem to Manaus. Ilse starts full of fire to set out the next part of our trip… You feel her becoming alive again, organising everything and the possibility of all new discoveries in an unknown part of the world. That is her big dream and her joy in life.

One oddity here in the city is that around saturday 5 pm all shuts down till monday morning… Typical Easter weekend preparations? Nope… Just normal locals tell us, since people go to the ‘beach’ and go dancing on a saturday evening and sunday. Working is only for week days :).
In the city you can find a lot of colonial buildings, remnants of a glorious past, when the rubber trade and slavery blossomed. The opera building is the most significant proof of that. After that period, a lot went down and now the free trade zone they created brings new oxygen in the city. The world cup another – short term – boom… However… I feel another time the suppression and genocide of the local tribes by the ‘Western Civilisation’ or the ‘Rape of the Rainforest’ by the ‘Economic Civilisation’ and wonder once again what kind of progress we try to bring.

On palm sunday we’re lucky, since there are waiting a lot of tacaná eating opportunities along the roads, all other shops are entirely closed. We indulge ourselves with a soup, a mean dish, a desert and some guaraná lemonade.
Quite funny for a city as big as Ghent. From here we take the bus to Boa Vista, quite close to the British Guyana border, buy our hammock for a real Caribbean adventure and drive to Bonfim, the border town before we arrive at Lethem, Guyana.
…

Oef,…we zijn thuis!
Om 11u deze morgen verlieten we het hotel om “EVEN” wat info te verzamelen in de haven…en we keerden terug om 18u. Wat later dan verwacht!

In de haven wisten ze ons niet meer te vertellen dan in het hotel. De eerstvolgende boot naar Belem vertrekt op “quarta-feira”, woensdag dus. Zoals je hoort, beginnen ze hier te tellen vanaf de zondag. Maandag is dan “segunda-feira”. Zaterdag en zondag zijn gewoon “sábado” en “domingo”.
Nog 5 dagen in Manaus??? Mijn computerke treedt in actie en we vragen ons af of we de rit niet in omgekeerde richting kunnen maken en eerst Guyana bezoeken. Ik zoek dit allemaal wel uit dit weekend…

Manaus is een stad in het hart van het Amazonewoud en een belangrijke haven 1500km van de zee. De gemeente en de hoofdstad van de staat Amazonas in Brazilië telt ongeveer 2 miljoen inwoners. Omstreeks 1650 was Manaus niet meer dan een tentenkamp aan de Rio Negro van waaruit jacht werd gemaakt op indianen voor de slavenhandel. In 1669 bouwden de Portugezen een fort, São José da Barra, om zich te beschermen tegen een Spaanse invasie langs de rivier de Amazone. In 1832 kreeg de nederzetting het statuut van “vila” en droeg het de naam Manaus, genoemd naar de indianenstam Manaó.

Manaus werd belangrijk op het einde van de 19e eeuw wanneer de rubberhandel de stad fabelachtige rijkdom verschaft. Het uit 1896 daterende neoclassicistische operagebouw Teatro Amazonas staat als schoolvoorbeeld voor de uiting van die welvaart. In 1913 stortte de rubberprijs in en verarmde de stad. Sinds 1967 heeft de stad het statuut van economische vrijhandelszone en vindt de industrie terug zijn weg tot diep in het Braziliaanse Amazoneregenwoud. Er wordt petroleum geraffineerd en noten en exotisch hout worden verhandeld. De Amazone is tot Manaus bevaarbaar voor zeeschepen tot 5000 brt.

Aan de rivier ligt de Mercado Municipal uit 1882. Dit gietijzeren marktgebouw is gebaseerd op de Parijse Les Halles. Binnen is een levendige vis- en groentemarkt.

Op ongeveer 15 km van het centrum van Manaus vloeien de Rio Solimões en de Rio Negro samen om dan de Amazone te vormen. Deze ontmoeting van wateren (Encontro das Águas) is een grote toeristische trekpleister, aangezien de verschillen in temperatuur, stroomsnelheid en samenstelling van beide waterstromen voor bijzondere effecten zorgen.
De waters vermengen zich niet gedurende vele kilometers.
De “Rio Negro” en de “Solimões” die samenvloeien nabij Manaus en samen de Amazone vormen, zijn de enige rivieren ter wereld met getij.

Info:
“The Negro and Solimões rivers that cross the state of Amazonas, is the only river in the world who suffer from the ebbs and flows in large proportion, being a natural phenomenon that occurs to a greater or lesser magnitude, due to precipitation of rain throughout the Amazon Basin. As an example of the contrasts of this natural phenomenon, we can cite the record of the most crowded in 2012, reaching 29.97 meters and the second lowest ebb in 2010, with the mark of 13.63 meters.”

Na de zoektocht naar info begint de zoektocht naar kledij. Bart heeft DRINGEND enkele nieuwe kledingstukken nodig. We gaan dus shoppen…in de C&A. Na 4u komen we buiten met een hemd, een t-shirt en een toffe short. Zelf koop ik een jeansshortje, een kleedje en een bloesje met lange mouwen tegen de muggen. We zijn klaar voor de Caraïben…zon,zee en strand. Maar als we buitenkomen, giet het pijpenstelen. Binnen het uur staat Manaus onder water. Je staat gewoon met je voeten in de plassen!

We lopen naar het theater en komen doorweekt aan. We betalen voor een gidsbeurt en bewonderen het operagebouw temidden van de jungle. Alle materialen moesten aangevoerd worden. Als we buitenkomen, is de stad al terug bijna volledig opgedroogd. Ongelooflijk!
Brazilië is ook één van de weinig landen die zowel zomer als winter heeft op hetzelfde moment!!! Even nadenken samen met jullie… De evenaar loopt net boven de Amazonerivier. Als het ten noorden van de evenaar zomer is, is het winter ten zuiden van de evenaar.

Onderweg naar huis kopen we elk een heerlijke vleesbrochette op één van de vele kleine roostertjes in de stad. We verbazen ons er wel over dat om 17u zoveel winkels gesloten zijn. We vragen ons af of ze nog in siesta zijn of als ze al gesloten zijn voor de zaterdagavond. Om 17u30 zien we steeds meer mensen hun stalletje sluiten. Eigenaardig…en het is zaterdagavond!!! Heeft het iets te maken met palmzondag???
Bart geraakt nerveus dat hij niets meer te eten zal krijgen en we kopen dan maar de laatste gefrituurde bollen bij een stalletje. Ik vraag de verkoper naar wat verduidelijking… Dit vroege sluitingsuur op zaterdagavond blijkt normaal te zijn… Manaus is niet de beste uitgangsstad. En op zondag is alles ook blijkbaar dicht.
Als we om 18u over straat lopen, lijkt het wel middernacht. Alles is gewoon potdicht!

Horizontaal dan maar…op het bed en wat organiseren en schrijven.
Tot hoors!