Early morning, we sail from Kanawa back to Labuan Bajo, Flores. There its a real trial to get enough money from the terminals to pay all bills and spent some more hours in the city. However city, one street, covered with restaurants, dive shops and hotels is a more appropriate description.
Our flight leaves at 16:30, so we get some time for a meal, a couple of walks up and down the street (until we found all necessities) and finally get a bemo to the airport, three streets further.

All flights here seem to go without problems, but the local airports are somewhat attractions on their own… We arrive in the evening at Kupang, a quite modern city. Finding a hotel is far more difficult! We start in a typical one for backpackers. Not really happy with our choice, we go for a dinner, so we don’t need to spend too much time in that ‘coop’. There’s plenty of choice between the local ‘warung’ and soon we forget all about the hotel… Both of us choose a vegetable plate, and enjoy once more the dishes.
Once back in our room we got a surprise… Half our room is flooded and even a part of our backpacks. We won’t stay any time longer in that hostel and change immediately to a nearby, clean low-budget hotel. We enjoy the relative luxury this Pantai Timor Hotel gives us. Internet connection, a taxi service to the airport, money exchange options, a friendly staff and we are even passengers on a wedding…
The next day we discover Kupang, but there’s not much about it. The local buses, Bemo’s, are a nice attraction. Every single one is painted by the taste of their owner… And all of them love huge bass music boxes under the seats! Only their price seems to vary from one to another, until we find out they ask us at will. Normally their prices are fixed. Yeah, tourist are a rare specie here and they know how to handle (or milk) them…
We don’t like the city that much and are very happy to leave the following morning early to Alor.

On the plane we meet our dive guide, Martin. He comes from England and we head together to La Petite Kepa, Alor. A taxi waits for us by arrival and we’re transported along really nice coastal roads to the sea street at the other part of the isle. Along the road palm trees and banana plants greet us. Now we really feel in Indonesia.
The acquaintance with Martin goes easily, the first moments we already know a lot about the local habits and our sleeping location. At the shore Kepa is only a sea street away. It looks like 40 narrow meters, but the current only allows two passing windows a day.
By arrival we get a typical bungalow with a couple of hammocks, including sea view on the lower level. On the top level we discover a bed in a mosquito net. But first we have to climb and get some acrobatics along a bamboo ladder. From everywhere the sea is ever present. Another idyllic location.

And we must tell about the delicious meals… All three of them are included in the stay! The visitors eat together during their stay, an ideal way of meeting and getting know each other. The dishes are lovely… Two times a day a rice plate with at least four other, different tastes to try, a fruit dish every day and a surprise breakfast. We head daily happily and curious to the dining room… What flavours will visit us that moment? And the best, we never ever get disappointed!

As diving location, Alor and surroundings offer a couple of beautiful reef walls, with loads of coral and plenty fishes. The first dives I keep on working to master my buoyancy and oxygen rate. Luckily Martin borrows me every dive a part of his tank, so I can stay a nice period below the surface. From 45′ in the beginning to 60′ at the end. Quite a nice improvement I’m happy with.
After all I ended with my 22nd dive… A reasonable amount. There stays much room for improvement, but I can handle myself below the surface and enjoy the aquatic life. An entire new discovery.
Everyone tells me how lucky I am to learn to dive here… After the manta’s on Kanawa, I get a mandarin fish, some seahorses, a frogfish, some paddlefishes, numerous nudibranches and many many more here in Alor.

On the boat from and to the dive locations, we see frequently schools of dolphins passing by. I dream to meet them during a dive, but that is an adventure I still have to wait for.
During these days we dive at Pantar, Alor, Kepa, Pura,… Being on many boats, staying on the beautiful Kepa and eating from delicious dishes… The sun as a constant friend, the water to refresh and lovely company.
What a vacation time we’re spending here! Being a diver offers many more opportunities.
With two dives a day, we’ve got plenty of time to enjoy the hammocks to relax after an early morning exercise. Even here getting up early stays hard (nearly impossible) to get used to.

In the end, we head – early yawn morning yawn – back to Kalabahi for a discovery of the Nusa Tenggara Archipelago…

And now some words of Ilse in Dutch…

Donderdag 19 juli 2012
Beste vrienden,

Even onze verhalen vertellen vanuit mijn hangmat met zicht op zee…

Gisteren was het even pijnlijk ontwaken…4u30 in de morgen. Gelukkig sliep ik al om 21u30 zodat ik nog had kunnen genieten van die heerlijk dikke matras in onze luxekamer. Beneden stond onze taxi te wachten….een blinkende wagen met vriendelijke chauffeur. Wat een goed begin van de dag! We proberen ons aan te passen aan de Indonesische rijstijl…gewoon verstand op nul!

Aangekomen in de luchthaven kunnen we onmiddellijk door de bagagecontrole want de scanner werkt niet…Ook het inchecken is een hele belevenis. Na wat zoeken, vinden we de juiste rij om aan te schuiven. Aan de incheckbalie krijgen we onze boardingpassen maar voor onze bagage moeten we blijkbaar naar een afzonderlijke rij. Het is niet echt een rij want iedereen staat te drummen om zijn valies en toebehoren op de weegschaal te krijgen. De gewichten kloppen dus allesbehalve….En het leuke is….hier drummen ze zonder geluid te maken terwijl er in Zuid-Amerika nog de expressie zou bijkomen.
In de vertrekhal worden we aangesproken door een Engelsman. Hij vertrekt ook naar Alor en voor hem is het duikcentrum bekend terrein. Hij vertelt ons dat er straks bij aankomst een taxi staat te wachten die ons naar de aanlegsteiger van Alor Kecil zal brengen.

We hebben een schitterende vlucht. Bart past terug juist in het vliegtuig….een reus in dwergenland! En we krijgen een versnapering in van die leuke kartonnen
Merpati-doosjes.
Na 45min komen we aan in Alor. Onmiddellijk worden we verrast door de rust en de zwoele temperaturen. In de luchthaven is er een bagageband van 3meter!!!
Buiten staat er inderdaad een GLOEDnieuwe auto te wachten. De plastichoezen zitten nog rond de zetels! De weg slingert door een prachtig landschap naast het water. Dit is het echte Indonesie. Overal zien we palmbomen en goed onderhouden huisjes.
In de auto begin ik te kletsen met Martin de me inwijdt in de sociale relaties op het eiland en het onderwaterleven. Het belooft een interessante plek te worden!

Na een uurtje zijn we bijna op onze besteming…alleen een zeestraat van 40m scheidt ons nog van onze slaapplaats. We kunnen het water slechts 2maal per dag over wegens de stromingen. Een houten kano met zijspannen en een motor brengt ons naar de overkant. Eerst gaat de bagage met de Engelsman en daarna is het onze beurt. Voetjes in het water and just jump on the boat.
Aan de overkant voel ik me net als in Afrika…droge begroeiing en geiten.
Enkele minuten later stappen we binnen in een klein paradijs. 10 bungalows…de ene wat luxueuzer dan de ander. Wij slapen in een hut in Alorstyle… Onderaan 2 hangmatten en bovenaan onder het rieten puntdak ligt ons bed met een muskietennet errond. We klimmen naar het eerste verdiep op een bamboeladder. Ons evenwicht wordt hier wel vaak op proef gesteld.

In de eetruimte liggen nog lekkere versgebakken chocoladebroodjes en banaantjes. Over de middag krijgen we een buffet van vis, tofu en groenten. Een pallet aan smaken en geuren! Wat een 3-sterren-hotel!!!
Het samen eten zorgt voor een snelle kennismaking met de andere duikers. Al vlug zitten we nog een uurtje na te praten met een Nederlander die in Perth leeft. Hij weet ons heel veel te vertellen over de stad en geeft ons veel tips voor onze trip in Australie.

Vandaag is de start van de Ramadan… Daar zullen we niet veel van merken…dachten we…tot zonsondergang. Opeens begint de moskee te zingen…en niet 1 liedje, maar meer dan een uur. Bovendien begon alles terug deze morgen…om 4u!!! De moslims mogen niet eten van zonsopgang tot zonsondergang…en dan is het feest. Dit alles wordt begeleid door de gezangen van de moskee.

Vrijdag, 20 juli 2012

Na een heerlijk ontbijt met broodjes, notenpasta en papaya gaan we om 7u30 aan boord van de duikboot. Al vlug hadden we door dat we zelf ons materiaal bij elkaar moesten sprokkelen. Hier komen enkel ervaren duikers die weten van aanpakken.
Tijdens onze eerst 2duiken zien we heel wat nieuwe dingen. Vooral de macrowereld is boeiend…allerhande kreeftjes, een zeeslang…..
En voor de duikers onder jullie….een naaktslak van 30cm… Wat een kanjer!!!!!!!!!!.

Op de terugweg komt een school van 200 dolfijnen voor onze boot gezwommen…en even verder zien we in de verte een andere soort dolfijnen spelen in het water.
Wat een ervaringen…
Verder verloop van de dag….smulllllllllllllllen en slaaaaaaaaaaapen in de hangmat tot zonsondergang….Nu terug eten en straks genieten van een prachtige sterrenhemel en de stilte van de nacht…met uitzondering van de gezangen van de moskee…

Slaapwel en een dikke kus van ons beiden.