After the bus trip, we arrive in Даланзадгад (Dalanzadgad) at 8 pm, but no driver is present… So we head to a small hotel in town and tomorrow we’ll search our driver. In the morning we call the guesthouse and hear that Батгэрэл (Batgerel, our driver) is looking for us. One hour later his old Russian army van appears near the hotel and picks us up. After a couple of words we know we’ll enjoy his company. By seeing and feeling his bright blue van, we immediately have a deja vu feeling and feel well.

Батгэрэл has to make the last preparations at home, buys our return bus tickets, some food and fuel and off we go… Into the Гурван Сайхан NP (Gurvan Saikhan NP) in the Говь (Gobi) Desert. Our first stop are the flaming cliffs of Баянзаг (Bayanzag), a famous dinosaur finding place, but most of the findings are now in the New York National Museum (and a couple in Улаанбаатар – Ulaan Baatar). We also spot some cute pikas (small mouse-like creatures) during a walk in the dunes. Nonetheless for us the major point is the traditional GER where we stay (a GER is a typical Mongolian round tent, the yurt). The family here is very friendly, we receive some delicious meals, play with their two year old grandson and enjoy the place. We sleep in a GER, with only the two of us and the cosy heat of an old fashioned wood stove.
All day we enjoy it to hear the silence again! This feels miraculous and at night we spot the Pleiades, Mars,… Deserts, they stole our hearts, nonetheless this one is freezing cold at nights! Some camel fur would be great.

The next morning we drive to Хонгорын Элс (Khongoryn Els), some of the largest and most spectacular sand dunes in Монгол (Mongolia). Along the road we pass horses, camels, sheep, goats and gazelles. Our driver even chases some gazelles… Wow these animals can run!
At the sand dunes we sleep in a tourist camp, luckily in our own ‘private’ GER and enjoy a camel ride to discover some of the dunes. Slowly we walk through the desert, seated between the two bumps of these large, beautiful, furry animals.
The ship of the desert… For those who don’t know it, the bumps are just fat and they show the condition of the camel. A well-fed camel has two bumps pointing up. These animals can one week without water, but can drink afterwards up to 200l a day. They can one month without food and are able to carry up to 250 kg of loads. No wonder they are domesticated and trained for caravans (and as tourist attraction)… Their wool, milk, dung and meat are all used by the nomads here. They are really worthy and low-labour animals.

The next morning Батгэрэл drop us off at the highest sand dune in the region, some 300m high… Our destiny, the summit… But my God, what a hard labour is that! Ilse has to give up halfway, because her stomach acts strange. I keep climbing and reach the summit on all four, searching for my breath. You have a beautiful view there over the area, but not unmissable.
After that we cross the Говь, with a detour across Дуганы Ам (Dugany Am), a narrow gorge we cross with the car. This reminds us at our own time driving Janis through all kind of landscapes. The track leads along and across a little, ice-covered river. We end the day at the Ёлын Ам (Yolyn Am) gorge. A beautiful hike leads us in the gorge, covered in snow along a frozen river. All the road we almost fall over all the little pika’s in the gorge. Some are just running, others are building their nests or gathering food.
That evening we sleep in a quiet GER at the park entrance. What a relaxing experience we get here!

Next morning we have to drive the last 50 km’s back to town and take the afternoon bus back to Улааи Баатар. The morning starts relaxing, with a breakfast and a demonstration of traditional healing arts in a GER. Ilse still has some stomach aches and feels like have to vomit, so the people from the place get out their ‘Beijing Bulbs’ and place them on her back and arms for some time. After removing them, they turn into bruise-like circles… If it really helped stays a mystery, nonetheless we enjoyed the attention.
When we drove some 300m uphill from the GER, the van breaks down. The steering belt, fan belt and fan rotor are broken down. One hour later it is clear that we need to go back to даланзадгад to buy spare parts – reminds us at Janis. So we all jump in the little car from our hosts and head back into town. There Батгэрэл invites us in his home, till departure time.

…
Vrijdag, 25 oktober 2013 en zaterdag, 26 oktober 2013

Ulaan Baatar, de stad waar ik altijd al van droomde. Het blijkt een moderne stad waar we ons onmiddellijk thuis voelen. Vooral ook in ons hotelleke Golden Gobi.
Samen met Mama Gobi bereiden we onze trip voor naar de Gobi. We besluiten de bus te nemen tot in Dalanzadgad, een 12-uren durende trip. Daar zullen we dan een jeep huren voor 4 dagen om de omgeving te verkennen.

Zondag, 27 oktober 2013

Neem nooit plaats 13 en 14 in een Mongoolse bus, tenzij je een bewogen rit wil…

Maandag, 28 oktober 2013

De volgende morgen komt onze driver ons oppikken aan het hotel. We zien ons Russisch busje en ik voel me als het ware instappen in een Rolls Royce. De zitbanken zijn naar elkaar toegedraaid en het interieur is bekleed met een paars stofje. We hebben plaats zat en zien het helemaal zitten.

Onze eerste bestemming is Bayanzag, een bekende vindplaats van dinosauriërs.
Voor ons is de slaapplaats het allerleukste van de dag. We slapen in een GER. De Mongolen zijn al eeuwenlang nomaden en leven in gers. Het zijn de bekende ronde tenten. In het midden staat een kachel waarrond alles gebeurt. De tent kan in een minimum van tijd helemaal afgebroken en verplaatst worden.

We worden hartelijk ontvangen door opa en oma en hun 2-jarige kleinzoon. Ze koken superlekker voor ons en we krijgen een afzonderlijke ger om in te slapen.

Dinsdag, 29 oktober 2013

De volgende morgen rijden we naar Khongoryn Els, de grootste zandduin van Mongolië. Onderweg passeren we kamelen, paarden, schapen, geiten en zelfs gazelles! Onze chauffeur gaat er even op jagen met de jeep om te tonen hoe vlug die dieren wel kunnen lopen.

En dan de kameel…”het schip van de woestijn”. Deze dieren kunnen een week zonder water en een maand zonder eten. Ze kunnen wel 200l per dag drinken en 250kg dragen. Geen wonder dat het de ideale dieren waren voor de karavanen. Hun wol, melk, vlees en poep worden gebruikt in het dagdagelijkse leven van de mensen in de Gobi.
We krijgen de kans om op deze dieren een aantal uur door de duinen te wandelen.

Die avond slapen we in een tweepersoonsbed in een persoonlijke ger. Wat een luxe! Dit kan ook alleen maar in het laagseizoen!

Woensdag, 30 oktober 2013

Via Dugany Am, een heel nauwe kloof, rijden we naar onze volgende bestemming: Yolyn Am (Am=gorge=kloof). Daar maken we juist voor zonsondergang nog een prachtige wandeling. Ze noemen het hier de “icemountain” omdat de rivier in de kloof altijd bevroren is.

Donderdag, 31 oktober 2013

Mijn maag pruttelt wat tegen vandaag. Onmiddellijk krijg ik de vrouw des huizes op bezoek met de lokale therapie. Er worden kleine kolven op mijn rug en armen geplaatst die vacuüm worden getrokken. Ze moeten er 15min opblijven. Als gevolg krijg je rode tot blauwe plekken. Naargelang de kleurschakering kan men zien waar het probleem zit. Dat heb ik dan ook eens meegemaakt!

Vandaag hebben we enkel nog 50 km terug te rijden tot Dalanzadgad maar ons busje beslist er anders over. Blijkbaar was onze expeditie gisteren wat te uitdagend en wil hij nog wat rusten… Gelukkig hebben de eigenaars van de ger een klein Toyotaatje waarmee ze ons op tijd kunnen terugbrengen naar de stad om onze bus naar de hoofdstad te nemen. Met zijn vijven naar de stad dus. Terug een andere belevenis.

Vrijdag, 1 november 2013 tot zondag, 3 november 2013

Lekker genieten van de stad, het hotel en enkele praktische zaken regelen.